Fair Play op Toernooi Essche Boys

Op zaterdag 29 mei 2010 nam FC Fred deel aan het internationale toptoernooi dat Essche Boys organiseerde vanwege het vijftigjarig bestaan. Met voetballers uit binnen- en buitenland moest dit natuurlijk wel een fantastische voetbalmiddag worden. Het door personele problemen geplaagde FC Fred moest bij dit toernooi een beroep doen op de gebroeders van Beek. Uit voorzorg werd onze aanvoerder Van Weert aan de kant gehouden, maar hij stond net zo hard te trappelen langs het veld als de baby in Marians buik, dat hij toch ook maar toegelaten werd binnen de lijnen.

Met Sander op goal had FC Fred een waardige vervanger voor onze voorzitter Franky, die helaas niet aanwezig kon zijn vanwege een buitenlandse scouting-trip. Vereerd door de uitnodiging had de tweede stagekeeper van FC Fred zelfs op de wedstrijddag nog nieuwe peperdure handschoenen gekocht, hoorde de redactie later uit betrouwbare bronnen.



In de verdediging stond het onafscheidelijke duo Timo en Rens. Zo perfect op elkaar ingespeeld, het zouden zo buurjongens kunnen zijn! Oh wacht. En dan natuurlijk de andere stagespeler, Tom van Beek, die zo ongeveer in zijn eentje het middenveld overheerste. Voorin was er volop variatie door de rentree van de luie scorende spits, zijn zus Suus en de Limburgse inbreng van Tommie, die bij gelegenheid tot aanvoerder werd gebombardeerd.

Met de niet aflatende steun van de trouwe supportersschare en de voltallige Raad van Commissarissen aanwezig op het prachtige complex van de Essche Boys stond niets een nieuw succes van FC Fred in de weg. Zelfs aanstaande Mamarian was aanwezig bij alle wedstrijden om mentale ondersteuning te bieden.

Helaas brachten de poulewedstrijden iets minder succes dan verwacht. In de eerste wedstrijd waren de bosjes spelbreker. Want nadat Tom van Beek de eerste treffer voor FC Fred had gescoord, verdween de bal minutenlang in de bosjes achter het doel van Sander. Zelfs hulp van Commissaris Ries mocht niet baten en door deze langdurige onderbreking moest FC Fred in de openingswedstrijd genoegen nemen met een gelijkspel.



Met fantastisch voetbal werd het tweede duel echter wel gewonnen. Binnen een paar minuten vielen toen al twee corners, waardoor de uitgangssituatie perfect was. Nog één corner betekende namelijk een penalty. En met Patrick langs de kant, is dat natuurlijk een ideaal plaatje. Uiteindelijk viel de derde corner ook. Tom van Beek pakt resoluut de bal en lijkt dan al op weg te zijn voor de titel 'Topscoorder van FC Fred', als hij de bal ook daadwerkelijk in het doel schiet.

In het derde duel, tegen de grootste etters van het toernooi, komt FC Fred vlot op voorsprong. Het doelpunt wordt na een prima voorzet van wederom Tom van Beek knap binnengetikt door onze luie scorende spits, die rustig zijn kansje af stond te wachten bij de tweede paal. Met een flinke dosis geluk en vuil spel walsen de tegenstanders daarna over FC Fred heen. Ondanks het feit dat Suzan iemand flink voor schut zette door hem te poorten, zijn de kansen op de finale nu klein geworden.



Maar ook in de laatste poulewedstrijd is het FC Fred dat op voorsprong komt. Timo ramt met een hard schot de bal bijna door het doel. Het was overduidelijk dat FC Fred beter was dan de tegenstander, zoals zo vaak, maar helaas telt hier de scorebordjournalistiek wel. En als Tom van Beek dan ook de honneurs voor Patrick gaat waarnemen, tja, dan weten we het wel. De fenomenale redding van Sander moet natuurlijk wel nog genoemd worden. Tussen drie man van de tegenstander weet hij toch nog de bal klemvast er tussen uit te plukken. Het zal vast aan die dure handschoenen liggen!



FC Fred eindigt op een vierde plaats in de poule en moet dan in twee kruispoulefinalewedstrijden uitvechten welke plaats zij in de eindrangschikking in mogen nemen. In de eerste wedstrijd komt FC Fred jammerlijk op achterstand, maar vlotjes wordt deze omgebogen door onze spitsen. Rik weet de doelman te verschalken en even later is het Tommie die de bal in de goal schiet. En dan gebeurt het moment waar de komende negen maanden over nagepraat zal worden! Met het alom bekende wieggebaar viert hij zijn doelpunt. Uiteraard moet dit een verwijzing zijn naar zijn aanstaande vaderschap.

Over de uitslag van dit duel bestaat bij de redactie enige twijfel. We laten dit dan ook even in het midden.

Wachtend op de laatste wedstrijd, kwam bij Patrick zijn BOK-verleden boven. Een opstootje tijdens een wedstrijd van twee andere teams eindigde in een massale vechtpartij waarbij onze aanvoerder zich niet ongeroerd liet. Uiteraard deed hij dit als vredestichter en haalde hij de meute uit elkaar én zette hij het doel weer recht zodat FC Fred even later kon aftrappen voor de laatste wedstrijd van het toernooi.



In dit laatste duel enkele hartverwarmende momenten voor de supporterende dames in de dug-out. Fabelachtige doelpunten lieten de supporters volop juichen. De actie waarbij Tom van Beek bijna het hele veld overstak, iemand door de benen speelde, nog twee man passeerde en daarna de bal afspeelde zodat uiteindelijk een medespeler de bal binnen mocht schieten, was er een om in te lijsten. Onze luie scorende spits deed zijn naam eer aan, door de bal sluw vanaf grote afstand in het doel te schieten toen de keeper van de tegenpartij even een bal naar een ander veld ging terugtrappen. Vanaf de bank was de mening eenduidig: Dit had moeten leiden tot een keeperswissel. Suzan mocht de eindstand bepalen door een penalty te benutten. Zij schoot de bal prima binnen. Zo doe je dat dus!

Uiteindelijk mag FC Fred terugkijken op een sportief toernooi van onze eigen kant. De resultaten zijn misschien niet altijd zoals we dat eigenlijk zouden willen, maar het was weer erg gezellig. Op naar het FC Fred Teambuilding Weekend!